Baisha

Baisha en het Naxi koninkrijk

Baisha betekent letterlijk 'wit zand'. De stad was de eerste nederzetting van het Naxi-volk nadat ze vanuit het Tibetaanse plateau naar het zuiden waren getrokken. Het was ooit het politieke, commerciële en culturele centrum van het machtige, maar mysterieuze Naxi Kingdom. De regio werd eind dertiende eeuw onderdeel van het Yuan-rijk. De Mu-familie, die Lijiang van de late veertiende tot het begin van de achttiende eeuw bestuurde, had zijn geboorteplaats in Baisha. Het gebied speelde ook een grote rol in het strategische commerciële netwerk dat bekend staat als de Tea Horse Road.

De Naxi creëerden een uniek handschriftsysteem op basis van pictogrammen, die tot op heden bewaard zijn gebleven. Deze hiërogliefen worden vaak 'Dongba' genoemd, een term die eigenlijk breder de traditionele cultuur, religie en schrift van de Naxi omvat, die allemaal sterk worden beïnvloed door het Tibetaanse boeddhisme.
Baisha bestaat uit veel kleinere steden. De belangrijkste, waar het marktplein zich bevindt, wordt Sanyuan Vilage genoemd, maar tegenwoordig wordt het vaker gewoon Baisha Old Town genoemd. Het bleef grotendeels onveranderd gedurende vele eeuwen tot ongeveer een decennium geleden, toen toeristen begonnen te bezoeken als een dagtocht vanuit Lijiang. Cafés en guesthouses langs de hoofdweg en oude gebouwen zijn gerenoveerd. Gelukkig zijn in vele gevallen originele kenmerken bewaard gebleven, zoals bakstenen en houten wanden, pannendaken en kleine irrigatiekanalen. De plaats heeft nog steeds een rustige en ontspannen sfeer, evenals een opmerkelijk uitzicht op de nabijgelegen bergtoppen. Vanaf het grote marktplein kan het gemakkelijk te voet worden verkend.

Voor degenen die een bezoek brengen, kan een eerste stop zijn Dabaoji Palace  en de indrukwekkende verzameling grote muurschilderingen, waarvan sommige dateren uit de Ming-dynastie. De fresco's vertonen een grote verscheidenheid aan menselijke en goddelijke figuren in verschillende stijlen en patronen, en combineren elementen die zijn ontleend aan de artistieke tradities van Tibetan, Bai, Naxi en Han. De meeste scènes verwijzen naar religieuze verhalen en gebruiken van zowel het taoïsme als het Tibetaanse boeddhisme.
Een aangrenzende binnenplaats herbergt verschillende objecten, kunstvoorwerpen en foto's, die de geschiedenis van het gebied tot in de negentiende eeuw illustreren. Een sectie is gewijd aan Joseph Rock, een Oostenrijks-Amerikaanse ontdekkingsreiziger en botanicus die enkele jaren in Yunnan heeft doorgebracht en was gevestigd in het dorp Yuhu, ongeveer tien kilometer ten noorden van Baisha.

Een andere interessante stop is het Naxi Embroidery Institute (borduurwerk), slechts een paar stappen ten noorden van het marktplein. Het instituut is opgericht om lokale borduurtradities te behouden, maar is ook een poging om jongeren kansen op werk te bieden. Oude stukken met de hand gemaakte kleding versierd met juwelen - lang geleden geïmporteerd uit Tibet en andere nabijgelegen regio's - worden weergegeven in de tentoonstelling. De meeste stukken zijn de afgelopen jaren aan het instituut geschonken, nadat voormalige eigenaren hen al tientallen jaren verborgen hielden om hen te redden van de politieke onrust van de afgelopen eeuw. Recentere kunstwerken, gemaakt door de huidige werknemers van het instituut, zijn ook te zien en bezoekers kunnen vrouwen observeren die borduren en het aan jongere werknemers geven. De toegang is gratis en het personeel spreekt Engels. Sommige werken worden te koop aangeboden.

Baisha Ancient Town is één van de oudste zones in de stad Lijiang. Het kreeg de naam "Baisha", wat "wit zand" betekent, van het typische natuurlijke witte zand in het gebied. Baisha was de bakermat van de Tusi-dynastie die is geëvolueerd uit de Mu-clan, en was ook de vroegste nederzetting van de Naxi-bevolking. Tegenwoordig zijn er veel oude constructies die oorspronkelijk zijn gebouwd tijdens de Ming-dynastie (1368-1644), bijvoorbeeld Dabaoji Palace, Liuli Temple en Wenchang Palace. De bekende Baisha-fresco's zijn te zien in Dabaoji Palace.
Zoals eerder vermeld, was Baisha Ancient Town de bakermat van de oude Mu-clan. De Mu-familie was beroemd om hun uitzonderlijke vaardigheden en ervaring op het gebied van stadsplanning. Vroeg in de Tang-dynastie (618-907), de keizer van de Nanzhao-staat genaamd Yulong Snow Mountain "North-Yue", begonnen de voorouders van de Mu-clan de North-Yue-tempel en de straten van de stad te bouwen. Deze constructies waren voorbeelden van de gouden eeuw van Baisha. Later in de Song-dynastie (960-1279) bloeide de stad verder en werd het economische, politieke en culturele centrum van de stad Lijiang.

De centrale wijk van de stad wordt gekenmerkt door clusters van tempels die "Mudu" worden genoemd, evenals een groot plein dat de politieke macht en invloed van de Mu-clan destijds symboliseerde. Onder de overblijfselen van de oude architecturen die tegenwoordig te vinden zijn, zijn Fuguo Temple, Dabaoji Palace, Liuli Palace en Dading Pavilion allemaal gebouwd tijdens het bewind van de Tusi-nakomelingen van de Mu-clan. Rond diezelfde tijd begon de Mu water van Yulong Snow Mountain naar de stad te sturen voor irrigatiedoeleinden en watervoorziening, wat als één van de vroegste voorbeelden van irrigatiewerken in China kan worden beschouwd. Vervolgens migreerde de familie Mu gedurende de Ming (1268-1644) en Qing (1644-1912) geleidelijk naar de stad Dayan.

Het architecturale complex van Baisha Ancient Town bestaat uit 2 delen: de volksresidentiezone en de culturele bezienswaardigheden. Het volksresidiegebied wordt "Peng Shi Zhi" genoemd in de lokale taal, wat de "White Sand Streets" betekent, en alle straten zijn geconstrueerd georiënteerd van noord naar zuid. In het stadscentrum is er een plein waar 3 hoofdstraten elkaar kruisen. Huizen en kleine winkels liggen aan beide zijden van de straat en een kristalheldere beek kronkelt door alle huizen en snijdt door het kleine stadje van noord naar zuid.
Aan het einde van Baisha Old Street is een groot aantal tempels gebouwd in het Yongle-tijdperk (1402-1424) van de Ming-dynastie. Het bestaat uit 3 yards: Sutra Collection Pavilion dat de dooryard is, Liuli-tempel die de kloostergangen is, en Dabaoji Palace dat de achtertuin is. Het paleis beslaat een oppervlakte van ongeveer 73 vierkante meter. Van de 28 frescogroepen in het paleis, met de schildering van Sakyamuni die de sutra-passages aan zijn discipelen uitlegt, is de meest beroemde en waardevolle. De fresco's zijn gemaakt door Han-kunstenaars in samenwerking met Tibetaanse kunstenaars.

Dading Pavilion

Dading Pavilion, ongeveer 10 meter van Dabaoji Palace, dateert uit de tijd van Wanli (1572-1620) van de Ming-dynastie. De 16 goed bewaard gebleven muurschilderingen in het paviljoen dateren iets meer recentelijk en zijn gemaakt in de Qing-dynastie. Vergeleken met die in Dabaoji Palace, hebben deze schilderijen prachtige vormen, heldere kleuren en precieze lijnen, die een sterke visuele impact en sensatie creëren. Het zijn ook waardevolle nationale schatten en overblijfselen van culturele overerving.

Baisha Fresco's

De 44 stukjes muurschilderingen zijn hier uitgehouwen in de vroege Ming-dynastie. De meeste schilderijen tonen religieuze verhalen uit het taoïsme, het boeddhisme en het Tibetaanse boeddhisme. Ze illustreren ook de artistieke kenmerken van de etnische groepen Naxi, Tibetan, Han en Bai. Onder hen zijn de schilderijen van Guan Yin en Sakyamuni de beroemdste. Misschien meer dan wat ook, zijn de Baisha Fresco's, ook bekend als Lijing Fresco's, waardevolle gegevens geworden voor het bestuderen van de geschiedenis van Chinese kunst en religie.

Ook aanwezig in het paleis zijn een verzameling muurschilderingen en meer dan 100 beelden die oude verhalen uitbeelden met hun fijne lijnen, glad houtsnijwerk, rijke kleuren, levendige patronen en harmonieuze compositie. De meeste van deze oude verhalen zijn religieuze verhalen en activiteiten van het taoïsme, het boeddhisme en het Tibetaanse boeddhisme. Het zijn waardevolle schatten van de Chinese schildergeschiedenis en het culturele erfgoed.

China's beroemde medicijnman dr. Ho Shixiu

Dr. Ho - overleed in zijn woonplaats Baishi op 31 augustus 2018, op de rijpe leeftijd van 97 jaar.

De beroemdste bewoner van Baisha was dr. Ho Shixiu, een expert in de Chinese kruidengeneeskunde die in media zo gevarieerd is als National Geographic en de BBC. De sprankelende negentig plusser verwelkomde ons vroeger in zijn kantoor en toonde trots zijn lofbetuigingen.

Dr. Ho Shi Xiu heeft zichzelf veranderd in een bestemming in het centrum van Baisha Village. Hij werkt nog steeds als medicijnman en kruidkundige, maar onze gids waarschuwde ons, koop niets omdat hij erg duur is. Met hem praten en foto's maken is gratis. En dokter Ho praat graag in zijn nogal gebroken Engels. Hij groeide op tot 'roem' en werd een plaatselijke attractie toen hij eind jaren 80 het onderwerp was van een artikel.

Dr. Ho vertelde ons dat zijn familie erg arm was toen hij nog jong was, dus groeide hij op met het eten van wortels en groenten in plaats van vlees, dit toeschrijvend aan zijn al lang bestaande goede gezondheid (en ook zijn gebrek aan tanden). Dr. Ho's filosofie is eenvoudig en hij herhaalde het ons verschillende keren: "Optimisme is het beste medicijn.
Zijn kantoor met twee kamers is een donkere grot met alleen smalle stralen zonlicht die filteren tussen papieren, artikelen en certificaten die hij overal op de muren heeft gepot. Het kantoor achterin is zo hoog opgestapeld dat papieren en boeken in willekeurige watervallen uiteenspatten. Je kunt er niet in lopen zonder de tenen naar voren te duwen op papier. Dr. Ho Shi Xiu praat tegen iedereen die binnenkomt. Meestal over zichzelf. Meestal willekeurig. Nu, in de negentiger jaren, draagt hij een vuile laboratoriumjas met een vreemd assortiment decor - de Canadese vlag, iets dat lijkt op een prijs, en ragtag-souvenirs die andere nieuwsgierige bezoekers hem waarschijnlijk hebben gegeven.

terug inhoud